בגיל שתיים עשרה התחלתי לקרוא מדע בדיוני, והסופר הראשון שלי היה אסימוב.
הרובוטים שלו כל כך הסעירו אותי, עד שהתחלתי לכתוב סיפור רובוטים בעצמי.
אפוס, למעשה.
זה היה אמור להיות ספר מרתק, עמוס פיתולי עלילה, מסעות בזמן, מרדפים ורובוטים.
המון רובוטים.
כתבתי את הסיפור הזה במשך חודשים, והפסקתי אי שם בעמוד שלוש עשרה, בעיקר בשל חוסר זמן.
עברתי לסיפור רובוטים שני,
(
Read more... )